Ik liep vorig jaar tijdens een coachgesprek op een lijntje van zichtbaarheid. Een lijn met getallen van 1 tot en met 10, waarbij de 1 heel weinig zichtbaar betekende en 10 heel goed zichtbaar met mijn bedrijf. Voor iemand met faalangst en een stevige criticus in zichzelf is zichtbaar worden wel heel eng. Maar met al mijn passie in persoonlijke ontwikkeling, mijn opleidingen en ervaringen, heb ik zoveel stappen gezet, dat ik tot mijn grote vreugde eigenlijk best met gemak door kon lopen tot voorbij de 9. Ik stopte bij 9,5, daar was ik toen.
Een van mijn grote thema’s in mijn leven is faalangst, de angst voor zichtbaar zijn, de angst om te falen en daarin gezien te worden door anderen. Je nek boven het maaiveld uitsteken, zeggen hier ben ik en dit heb ik te zeggen, en dan het risico lopen dat je kop eraf gaat. Ik voel bij het idee om een bericht te plaatsen al de spanning in mijn lijf, zweet op mijn bovenlip, spieren verstrakken. En als ik dat een beetje loslaat, ga ik bijna huilen. Mijn keel verstrakt en ik ben gewoon erg bang.
Twee redenen om toch zichtbaarder te worden
Ongeveer het engste wat ik kan doen, is me uiten op social media. Toch ga ik het komende tijd meer doen en wel om twee redenen. De eerste is dat ik het doe voor mijn cliënten, de mensen die mijn hulp zouden kunnen gebruiken, want hen coachen is mijn vak. En als zij mij niet vinden, kan ik ze simpelweg ook niet helpen. Ik vind het heel naar dat er zoveel jong-volwassenen momenteel slecht in hun vel zitten of onzeker zijn terwijl hier wat aan te doen is.
Ten tweede voelt het voor mijn eigen proces als een flinke laatste stap om dit thema te tackelen. Het voelt als iets dat ik nog echt moet doen, de ultieme stap op mijn weg naar zichtbaarheid.
Wie ben ik dat ik dit doe?
Ik heb al veel stappen gezet op het gebied van faalangst en zelfvertrouwen en zat het laatste jaar gevoelsmatig dus steeds op een 9,5 op een schaal van 1 tot 10. Het laatste halve puntje zou ik nog willen nemen. Maar ik zat er flink tegenaan te hikken. Dat is niet voor niets, het nut van faalangst is jou een beetje beschermen tegen de buitenwereld. Dus je kunt je afvragen, als je die angst voelt: Ben ik echt stevig genoeg? Ben ik er nu echt klaar voor, heb ik echt voldoende te melden? Hebben mensen hier echt wat aan? Wie ben ik dat ik dit doe? Terwijl ik al een tijd cliënten coach met goede resultaten! En ik heb veel informatie en ervaring te delen. Dus het antwoord is echt wel ja.
Het besluit
Dus je kunt op een gegeven moment beslissen: ja, ik weet het niet helemaal zeker, ik zal waarschijnlijk ook nog fouten maken soms, maar ik ga het toch doen: in het licht staan, me minder klein houden.
Kies voor wat je wèl wil
De laatste twee jaar ben ik me steeds meer gaan richten op wat ik wèl wil, in plaats van wat ik niet wil of waar ik vanaf wil. Op veel fronten, en ook op het gebied van faalangst. Het voelde steeds meer in strijd met mijn overtuigingen om alsmaar de nadruk op faalangst te leggen als ik bezig was voor mijn bedrijf. Waar ik met mensen naartoe wil en wat ik zelf zo veel meer heb vergaard, is zelfvertrouwen. En er is nog best veel over te onderzoeken, dus daar neem ik je de komende tijd in mee. Dat doe ik rustig aan, stukje bij beetje.
Zachtheid
Want één ding wat ik ontdekt heb, is dat bange mensen zachtheid nodig hebben als je wil dat ze tevoorschijn komen. Ik moet geen harde stok achter de deur of dwang, want dan ga ik in de weerstand, komt er een hoop drama of ik verstop me weer. Geef me de tijd en de rust; als ik me prettig voel, komt er geïnspireerde actie uit mijzelf. Dus dat borg ik. Zelfliefde is de sleutel.
Heb je dit bericht eerder gelezen? Dat kan. Ik had het gepubliceerd op www.blogzinnig.nl.
P.S. Nieuwsgierig?
Ben je benieuwd naar het verkrijgen van zelfvertrouwen en wil je me de komende tijd volgen? Kijk op www.bastcoaching.nl en volg me op social media: Instagram, Facebook en LinkedIn.